Op mijn twintigste stond mijn leven op zijn kop. Ik was student had net mijn eerste jaar gehaald en ik hield vooral van het feesten. Maar in de zomer van 2014 zag ik in mijn linkeroog een klein vlekje en wist ik dat ik met de oogaandoening Lebers Opticus atrofie te maken had. In een half jaar tijd viel het volledige centrale gedeelte van mijn zicht in beide ogen weg. Het is zeker niet altijd makkelijk, maar in de afgelopen jaren heb ik nog steeds veel voor elkaar gekregen door uit te gaan van mogelijkheden.
Een vrij krachtige ervaring die ik zelf mee maakte was dat ik na een half jaar na het begin van mijn zichtverlies weer in staat gesteld werd te skiën. Samen met een guide die mij de berg afcoacht staat het creëren van een geweldige ervaring centraal. Het had diepe betekenis want ik dacht als skiën zonder zicht mogelijk is, dan kan alles.